🔖 جنگ، جامعه، مسجد
(نگاهی به مسئولیت ما در جهاد با اسرائیل)
🔹 #جنگ بیش از اینکه مستقر و متمرکز بر ادوات و امکانات باشد، متمرکز و مستقر بر اراده‌هاست. و نکته‌ای که تعیین‌کننده در #سرنوشت_جنگ است، #اراده واحدهای انسانی است. تمرکز دشمن به این سمت خواهد رفت که نسبت جامعه‌ی جنگ‌پذیر با امتداد جنگ را دچار اخلال کند تا نتواند ایستادگی و مبارزه را ادامه دهد.
وظیفه #رزمنده و #نیروهای_مسلح این است که به میدان نبرد بروند و سرنوشت جنگ را پیش ببرند، ولی ما نیز در پشت #خط_مقدم دارای وظایف جدی هستیم. نحوه #دخالت و #اثرگزاری و #کنشگری ما به این نحو است که باید #جامعه_پشتیبان جنگ و #جامعه_مقاوم بسازیم و ما نیز باید در یک میدان #جهاد مستقر باشیم؛ یکی از زوایای جهاد، ایستادن ما در #جهاد_مواسات است که چند لایه است.
🔹 انسجام اجتماعی
لایه اول هماهنگی، همگرایی و انسجام اجتماعی است. مردم در سختی در جامعه اسلامی بیش از آنکه دنبال #جلب_منفعت باشند، دنبال #منفعت_جمعی هستند. دنبال توزیع منفعت‌اند. من کمتر از امکانات بهره ببرم که دیگران نیز در این امکانات شریک باشند. از این رو باید در #گام_اول جامعه را، جامعه‌ای منسجم کنیم. باید هر اتفاقی، کنشی و رفتاری که باعث #دوقطبی، #دوگانگی و به جان هم افتادن مردم شود، با آن فاصله بگیریم و مقابله بکنیم.
🔹 مهربانی اجتماعی
در گام دوم باید #مهربانی_اجتماعی را توسعه دهیم. مردم در سختی باید بیش از دوران آسایش و عادی همدیگر را دوست بدارند. این دوست‌داشتن و غم‌خوار یکدیگربودن را باید نسبت به همدیگر ابراز بکنند. این ابراز باعث می‌شود که واحدهای اجتماعی نسبت به هم منسجم، متماسک و دارای عِرق شوند.
جامعه باید به این ادراک برسد که ما دارای یک #سرنوشت_مشترک هستیم. سوار بر یک کشتی شدیم و در این کشتی با یکدیگر به پیش می‌رویم. این سرنوشت مشترک در گِرو هماهنگی، مهربانی و پشتیبانی ما از یک سخن واحد است که آن هم حرف و سخن واحد #ایران و #مقاومت است.
🔹 مواسات و رسیدگی به محرومین
گام سوم، #مواسات به معنای رسیدگی مضاعف به #محرومین است. به این معنا که وقتی شرایط تغییر می‌کند، امکان محرومین برای تامین مایحتاجشان طبیعتا کمتر می‌شود. ما در این‌جا باید خدمت‌رسانی را توسعه دهیم.
🔺 کنشگری اجتماعی در راستای ایجاد روحیه و عزم دلسوزی مردم برای همدیگر است. این بزرگترین دستاوردی است که می‌شود تصویر کرد. ما کاری کنیم که مردم دلسوز یکدیگر باشند و این دلسوزی را نسبت به همدیگر ابراز کنند. برای این دلسوزی هزینه و کاری بکنند. همین کارکردن و فعال‌شدن این‌ها خودش سوق جامعه و وجهه جامعه را تغییر می‌دهد.
🔹مسجد و روحانیت، کانون و محور مواسات
برای تولید انسجام و مهربانی اجتماعی و یا به تعبیر قرآنی و اسلامی مواسات، ما نیاز به یک محور و کانون داریم. مهم‌ترین کانون، نهادهای دین‌پایه ما همچون مساجد، هیئات و کانون‌های این‌چنینی‌اند و مهم‌ترین محور #روحانیت است؛ لذا ما باید بتوانیم مساجد را کانون تولید آرامش در محل بکنیم.
🔻 روحانیت و به‌ویژه ائمه جاعات و امامان جمعه در هر شهر باید کنشگری اجتماعی آن‌ها هم تغییر کند و هم اتصال و ارتباط اجتماعی آن‌ها تصاعد پیدا کند و هم تعاملات مردمی آن‌ها با اقشار مختلف توسعه پیدا کند.
🔺 این توسعه در ارتباط باید برای آن خلق معنا شود؛ هم خلق مدل شود و هم خلق معنا. اولا تعیین شود که ما در این ارتباط چه چیزی را می‌خواهیم انتقال دهیم یا چه هدفی را دنبال می‌کنیم و ثانیا این هدف را در چه قالبی دنبال کنیم. اینکه مسجد امروز در شرایط جنگی چه محوریت و عملکردی داشته باشد، موضوعی است که باید جداگانه در مورد آن گفتگو بکنیم.
🔹 #مسجد در محله باید در این ایام کانون #تولید_انرژی باشد. باید کانون #الهام_بخشی و #تولید_معنا و #روایت باشد. نباید در این ایام فعالیت مسجد منحصر شود در ساعات نماز، بلکه بایستی مسجد با محوریت #جوان_ها و معتمدین محل، در ساعات پویایی اجتماعی و ساعاتی که محل رفت و آمد مردم است، بیرون از مسجد به‌نحوی حضور زنده و پویای خودش در محله را نشان دهد. براساس موقعیت‌ها و مناسبت‌های مختلف.
🔹 مساجد باید #کانون_سازماندهی_اجتماعی باشند؛ سازماندهی کمک‌های مردمی به نیازمندان؛ سازماندهی رسیدگی به افرادی که در فرآیند حملات آسیب دیدند؛ کانون سرزدن به خانواده‌های شهدا؛ کانون ثبت‌نام برای اعزام به جبهه‌های مقابله با اسرائیل (حتی نمادین)
اکنون باید از انواع ایده‌هایی که می‌شود برای فعال‌کردن مسجد و واحدهای کوچک اجتماعی و ایجاد حس در آن‌ها نسبت به این پدیده و مسئولیت در آن‌ها استفاده کرد، بهره برد.
🔹 کارکرد دیگر مسجد، تبدیل‌شدن به کانون #تولید_روایت و جهت‌دهی به #ذهنیت_اجتماعی است. ما باید بتوانیم در مسجد حماسه و سوگ را همزمان و با هم پیش ببریم.